De auteur: achtergrond en werk

Drs. A.M.J. Vos is de auteur van het boek “Leven met een dwanger. Van dwangbuis tot zorgmantel”.

Na de middelbare schoolopleiding is hij begonnen met de studie klinische psychologie aan de Universiteit van Nijmegen. Daarna volgden zijn post doctorale specialisaties, allereerst in de cognitieve gedragstherapie en later in de psychotherapie. Hij is gaan werken als psychotherapeut en gedragstherapeut in een groot psychiatrisch ziekenhuis. Hij is begonnen in dat ziekenhuis op de opnameafdeling “algemene psychiatrie”, waar hij voor het eerst in aanraking kwam met onder andere mensen met een ernstige paniekstoornissen waaronder ernstige dwangen. Klinisch heeft hij zich al snel gespecialiseerd in de behandeling van verslaafden en heeft de langste tijd (zo’n 20 jaren) gewerkt als hoofd behandelzaken van de sectie voor verslavingszorg. Een vorm van gespecialiseerde zorg die hij voor de regio van het psychiatrische ziekenhuis mede heeft opgezet, georganiseerd en qua behandeling ook heeft geleid. In de ambulante zorg heeft hij zich gespecialiseerd in de behandeling van mensen met ernstige compulsieve en of obsessieve stoornissen, ofwel dwangstoornissen. Daarnaast is hij in dit ziekenhuis is hij ook verbonden geweest als docent aan de opleiding psychiatrie.

Naast zijn werk voor het psychiatrisch ziekenhuis heeft hij altijd als vrijgevestigde een zelfstandige praktijk gevoerd als psychotherapeut en heeft hij daarbij in een landelijke opleiding meer dan 20 jaar les gegeven aan psychologen en psychiaters die zich verder wilden specialiseren in de cognitieve gedragstherapie.

In zijn vrijgevestigde praktijk lag het focus op het behandelen van mensen met fobieën en vooral van mensen met ernstige obsessieve en compulsieve stoornissen, waarbij hij diverse opmerkelijke resultaten heeft geboekt. Dit alles vaak in samenwerking met de Angst Dwang en Fobiestichting. Sinds 2001 is hij zich volledig op deze vrijgevestigde praktijk gaan richten, ook grotendeels in samenwerking met de genoemde stichting. Het was al snel duidelijk dat bij de behandeling van dwang, ook naastbetrokkenen ingeschakeld moesten worden. Dwang was blijkbaar bij de clienten niet alleen een innerlijke dwang, maar kwam in de meeste gevallen ook vanuit de sociale context. Mensen in de omgeving wisten vaak geen raad met dit dwanggedrag. Hier is dan ook de behoefte ontstaan om een en ander op schrift te stellen voor deze naastbetrokkenen, wat uiteindelijk tot het hier genoemde boek is geworden.